Nieuwe Nederlanders, in dit geval nieuwe Wageningers. Mensen, die vanuit het buitenland naar Wageningen zijn gekomen en hier hun leven verder inhoud willen geven, voornamelijk omdat zij om de een of andere reden hun vaderland moesten ontvluchten. Hier vertellen zij hoe zij hun plek hier hopen te vinden en hoe ze op de een of andere manier hun steentje aan de Wageningse samenleving bij willen dragen.

Vandaag: Tareq Salah Aziz, afkomstig uit Jemen. Hij is er geboren en getogen. Hij was docent aan de universiteit in de hoofdstad Sanaa. “Vanwege de oorlog in Jemen was ik over heel veel zaken kritisch. Dat uitte ik op facebook”. Dat bracht hem direct in de problemen. Hij werd ondervraagd over waar hij wel mee bezig was en dus werd de grond te heet onder zijn voeten. “Ik besloot te vluchten, ik moest mijn auto, alles, achterlaten. Via Aden kwam ik terecht in Maleisië, daar kon ik zonder visum naar toe”. Daar kon hij zijn studie vervolgen. Vanwege de coronapandemie verloor hij er zijn baan. “In Nederland woonden vrienden van mij. Ik ben daarom hier gekomen in een land met in Wageningen, van horen zeggen, de beste universiteit. Ja, ik heb geluk gehad dat ik hier nu mag zijn”, aldus Tareq. Hij mist zijn familie: “Ik bel ze elke dag. Mijn vader is vorig jaar overleden, daar kon ik niet bij zijn. Ik mis mijn land, ik heb daar alles en ik had mooie plannen voor een mooie toekomst als docent hydrologie aan de universiteit. Tja, wanneer ze het heel zouden laten, zou Jemen een prachtig land zijn…” Nu is hij in Wageningen. De wens van Tareq Salah is om hier aan de slag te gaan aan de universiteit: “Ik wil zo graag bij de WUR werken, maar dat heeft tijd nodig. Ja, ik voel me hier goed”. 

Buddy

Om snel te kunnen integreren heeft hij zich aangesloten bij het ‘buddy to buddy’-project, waarbij nieuwe Nederlanders gekoppeld worden aan iemand anders om je nieuwe stadsgenoten te leren kennen, opdat iedereen een volwaardige plek in zijn nieuwe woonplaats krijgt. In zijn geval werd Tareq gekoppeld aan Aletia Shaw, woonachtig in Wageningen en afkomstig uit het Engelse Bristol. Aletia: “Ik zit in dit project, dat mijn wereld hier enorm heeft vergroot, want er is hier een heleboel te ontdekken. Ik heb vanaf mijn begin hier direct gewerkt aan integratie. Je leert meer -Nederlandse en buitenlandse- vrienden kennen en je leert de cultuur hier kennen. Het bevalt mij hier geweldig, er is een boel te ontdekken en ik hoop Tareq daarbij flink op weg te kunnen helpen! Gelukkig is hij heel gemakkelijk in het maken van contacten”. Over zijn toekomst zegt Tareq: “Ik hoop mijn studie hier te kunnen oppakken. Ik wil graag terug naar Jemen, maar dat zit er niet in. Ik voel me hier heel vrij en ik werd hier direct heel positief ontvangen door veel mensen. Met mijn opleiding hydrologie wil ik Nederland graag verder helpen op het gebied van de waterhuishouding, want dat is hier een groot probleem geworden”. Tareq Salah Aziz: “Ik hou hier van deze fietsende samenleving, waar ’s avonds alle gordijnen gewoon open blijven! Je kunt bij iedereen dan gewoon naar binnen kijken!”