Eigen inzet maakt het verschil: Syrië

Ruim tien jaar geleden begon de oorlog in Syrië. Mohamed Abo Hadide woonde met zijn gezin vredig in de Syrische hoofdstad Damascus, waar hij studeerde aan de universiteit. In zijn studie verdiepte hij zich in het leven van bijen en werd hij een succesvol imker. “Men noemde mij een ‘wildeman’, omdat ik altijd bezig was in de natuur. Samen met vrouw en kinderen vluchtte hij naar het naburige Libanon. Hij dacht na een paar maanden weer naar Damascus te kunnen, maar dat liep anders. “Ik dacht dat het net zo zou gaan als in Libië na de dood van Gadaffi, maar dat was niet zo. Daarna volgde een reis met veel omzwervingen door Europa. Het gezin kwam in Amsterdam, daar kwam hulp. Mohamed: “We voelden ons heel welkom! Ik vertelde, dat ik imker was. We zaten toen in het azc in Schalkhaar. Er werd vanwege de bijen contact gemaakt met Wageningen. Het was voor mij belangrijk om mijn studie te verbreden”. Mohamed kon als imker aan de slag. Sinds maart 2020 heeft hij zijn eigen imkerij De Dichterbij in Wageningen. “Toen ik in Nederland was stond voor mij vast, dat ik zelf mijn brood wilde verdienen. Het werken met de bijen was vroeger en nu opnieuw volop ontspanning. Het trekt alle spanning uit mijn lijf. Elke dag opnieuw moet je creatief zijn, elke dag moet je wel iets oplossen. Ik ben nu vijfentwintig jaar imker, ja ik ben helemaal verweven met de bij”. Het grote verschil met Syrië: “Daar is geen vrijheid van mening. Je durft niks meer te zeggen met 800.000 doden en drieënhalf miljoen gevluchte mensen. Syrië is kapot. Assad beschouwt Syrië als zijn boerderij, ook voor zijn familie. Daar konden we niet meer leven. Er was de keus: vluchten of de dood. Het zal er ooit beter gaan, want alle burgeroorlogen blijken vijftien jaar nodig te hebben om weer terug te keren naar normaal. Wat is het hier vrij!! We voelen ons in Nederland vrijer dan we ons ooit gevoeld hebben. Hier kan ik mijn brood verdienen. In Nederland kun je achter je dromen aan gaan. Dit is het land van hoop. Nederland heeft ons ontvangen; we hadden een vluchtheuvel nodig”. Over Wageningen: “Het is zó’n mooie open stad met al die nationaliteiten! Wageningen valt zo op ten opzichte van andere plaatsen, die ik hier ken. Ik hoop daar een positieve bijdrage aan te kunnen leveren”.